bir gün deniz kenarın da bir pankartın üstünde heyecanla oturan bir genç varmış.

öyle heyecanlı imiş ki yerinde duramıyormuş ,eli ayağı titriyor dayanamıyor ,sağ sola gidiyor geliyor

saatine bakıyor ,elinde ki bir deste güllere bakıyor ve gözünü bir yönden hiç ayırmıyor du.

derken saatler geçiyor

bir saat oluyor ;işi cıkmıştır diyor genç ümidini kaybetmiyor

2 saat oluyor ;genç olsun şimdi gelir benim aşkım benden vaz geçmez diyor

3 saat oluyor ;ve gençin ümitleri yavaş yavaş tükeniyor

artık sinirli ve gerilmiş bir şekilde bekliyor ,ama nafile ne gelen var ne giden

ve sonunda genç gülleri denize atıyor .başını ellerinin arasına koyuyor ve hıçkırarak ağlıyor ,ağlıyor söylediği cümleler ise "benden vaz geçtin benden vaz geçtin" diye mırıldanırken

yanına bir bayan yaklaşıp ve "beyfendi bakar mısınız "diyor

genç heyecanla bakıyor biran o geldi sanıyor ama o değil di bir bayan tanımıyordu ve şaşkınca "buyrun" dedi

bayan elindeki bir kağıtı uzattı ve "bunu size bir bayan gönderdi" dedi

adam heyecanla almak istedi ama kadın vermedi "bir dakka "dedi

kadın sanırım o genç kızı siz tanıyorsunuz "evet" dedi genç

ama neden "dunuz diye konuştunuz ki "diyince

kadın "kaldırımdan karşıdan karşıya geçerken kaza geçirdi ve ilk istediği şey kağıt kalemdi kızcağızın bir şeyler yazdı kulağıma fısıldadı ve gözlerini kapattı !!!

genç şaşkındı "hayır" dedi "olamaz "dedi "bu olmaz "

genç elinde ki kağıta bakmaya korkuyordu

kadın "okumucak mısınız "dedi kağıtı

genç cesaretle okudu ve şunlar yazılı idi kağıtta

" aşkım özür dilerim ben gelemicem galiba artık sen bekletme beni ben seni beklicem ve seni hep sevicem bitanem "